همه چیز درباره ایمپلنت های اندوستال

امروزه استفاده از روش کاشت ایمپلنت یکی از روش های پرطرفدار برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته محسوب می شود. ایمپلنت ها انواع گوناگونی دارند که یکی از انواع پر طرفدار آن ها ایمپلنت‌های اندوستیال یا اندوستال است. ایمپلنت ها نقش ریشه مصنوعی برای دندان ها را برعهده دارند تا دندان های مصنوعی بتوانند روی این ریشه ها قرار بگیرند. کاشت ایمپلنت اندوستال یکی از رایج ترین روش های درمان ایمپلنت بر شمرده می شود. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با این ایمپلنت ها و کاندیدای مناسب برای استفاده از آن ها آشنا شوید.

ایمپلنت اندوستال

معرفی انواع ایمپلنت دندانی

همانطور که پیش از این نیز به این مطلب اشاره شد، ایمپلنت های دندانی انواع گوناگونی دارند که دو نوع متداول آن ها ایمپلنت های دندانی اندوستال و ساب پریوستال محسوب می شوند. ایمپلنت های ساب پریوستال مناسب افرادی است که دارای استخوان فک سالم و پر تراکم هستند. بنابراین متخصص ایمپلنت، ایمپلنت های ساب پریوستال را در محل بالای استخوان فک و زیر لثه ها قرار می دهد تا به عنوان ریشه مصنوعی برای نگه داشتن دندان های مصنوعی مورد استفاده قرار بگیرد. در مقابل ایمپلنت های اندوستال معمولاً پیچ های کوچکی هستند که از جنس تیتانیوم بوده و متداول ترین نوع ایمپلنت های دندانی اند که در داخل استخوان فک قرار گرفته و به عنوان نگهدارنده دندان های مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرند.

ایمپلنت اندوستال

افرادی که می ‌توانند از ایمپلنت های اندوستال استفاده نمایند:

برای تشخیص این که ایمپلنت اندوستال برای یک بیمار مناسب تر است یا ایمپلنت ساب پریوستال، متخصص ایمپلنت باید تجربه و دانش کافی داشته باشد تا بتواند با معاینه دقیق دهان و دندان بیمار و بررسی ضخامت لثه های او تشخیص دهد که آیا این نوع از ایمپلنت برای وی مناسب خواهد بود یا خیر.

 به طور کلی ایمپلنت های اندوستال مناسب افرادی است که دهان و دندان آن ها و لثه هایشان از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشد. به این منظور دهان و دندان بیماری که کاندید استفاده از ایمپلنت اندوستال است باید کاملاً سالم بوده، بافت لثه عاری از هرگونه بیماری و عفونت از جمله بیماری ‌های پریودنتال باشد و استخوان فک او از تراکم کافی برخوردار بوده و به طور کامل رشد کرده باشد.

 همچنین افرادی که دخانیات مصرف می کنند از جمله افرادی که از محصولات حاوی تنباکو استفاده می نمایند، به هیچ عنوان کاندید مناسبی برای استفاده از روش درمانی ایمپلنت دندانی اندوستال نیستند. لازم به ذکر است بیمارانی که تمایل دارند از روش درمانی ایمپلنت دندانی اندوستال بهره مند شوند باید آمادگی استفاده از ایمپلنت های دندانی را داشته باشند و تحمل جراحی کاشت ایمپلنت و مدت زمان درمان، نقاهت و انتظار برای رشد استخوان های جدید در فک خود را به طور کامل داشته باشند.

 در صورتی که بیمار این شرایط را نداشته باشد در بیشتر مواقع بنا به تشخیص متخصص ایمپلنت به عنوان کاندیدی برای استفاده از ایمپلنت های دندانی ساب پریوستال معرفی می شود. این ایمپلنت ها روی استخوان فک یا بالای آن قرار می ‌گیرند، کاملاً بر خلاف ایمپلنت های دندانی اندوستال که درون استخوان فک قرار گرفته می شوند. همچنین این افراد باید به وسیله پودر استخوان، استخوان فک خود را تقویت یا ترمیم نمایند. موادی که برای پیوند استخوان مورد بررسی قرار می گیرند، روی امتداد بالای فک بیمار قرار گرفته شده و به ضخامت استخوان فک می افزایند. همچنین در این افراد با استفاده از جراحی لیفت سینوس یا بالا بردن سینوس، مقداری استخوان به زیر سینوس اضافه شده و تقویت لازم صورت می ‌گیرد تا بیمار آمادگی استفاده از درمان ایمپلنت را داشته باشد.

ایمپلنت اندوستال

مراحل کاشت ایمپلنت ‌های دندانی اندوستال

اولین مرحله برای قرار گرفتن تحت هر روش درمانی معاینه شدن توسط متخصص حاذق و با تجربه است. در اولین مرحله از کاشت ایمپلنت های اندوستال نیز متخصص ایمپلنت باید با استفاده از تصاویر پرتوی ایکس و معاینه دقیق دهان و دندان بیمار تشخیص دهد که آیا این بیمار می تواند از کاشت ایمپلنت ‌های دندانی اندوستال برای برطرف کردن جای خالی دندان از دست رفته خود استفاده نماید یا خیر.

 علاوه بر این، در این جلسه، مسائل مالی و هزینه های درمان و نحوه پرداخت آن نیز به طور کامل برای بیمار شرح داده خواهد شد و همچنین در صورتی که دندان بیمار نیاز به کشیدن داشته باشد قبل از جراحی برای کاشت ایمپلنت، باید دندان مربوطه کشیده شود و در صورت نیاز، پیوند استخوان برای او صورت بگیرد. سپس به هنگام کاشت ایمپلنت، در ابتدا متخصص ایمپلنت دندان ناحیه مورد نظر را برای کاشت ایمپلنت بی حس می کند، سپس لثه شکاف داده می شود تا استخوان فک مشاهده شود. در این مرحله سوراخ هایی درون استخوان فک بیمار با استفاده از یک مته مخصوص ایجاد می شود تا ستون اندوستال در عمق استخوان فک کاشته شود.

 روی این پیچ یک پایه قرار می گیرد که محلی برای قرار گیری روکش ایمپلنت باشد. در این مرحله باید حدود ۲ الی ۶ ماه به بیمار زمان داد تا استخوان فک به طور کامل در اطراف پایه دندان رشد کند. به این مرحله استخوان سازی نیز گفته می شود. در اغلب موارد می توان در طول این مرحله از یک روکش مصنوعی دندان استفاده کرد تا زیبایی ظاهری بیمار تحت تاثیر قرار نگیرد. سپس زمانی که پیچ و استخوان فک به طور کامل به هم جوش خورده و پیوند پیدا کنند، متخصص ایمپلنت دندان مجدداً یک برش کوچک برای چسباندن اباتمنت یا تاج مصنوعی دندان در لثه بیمار ایجاد می کند.

اباتمنت در واقع پایه ای است که دقیقاً روی لثه قرار گرفته می شود و دندان جدید را به آن متصل می کنند. در برخی مواقع بسته به تشخیص متخصص ایمپلنت می توان مرحله چسباندن اباتمنت را در همان اولین مرحله جراحی و قرار دادن پیچ در داخل استخوان فک انجام داد تا دیگر نیازی به برش لثه برای بار دوم نباشد. بیماران می توانند در جلسه مشاوره و معاینه در خصوص نحوه قرار گیری ایمپلنت دندان خود با متخصص ایمپلنت مشورت نمایند. از این مرحله حدود دو هفته زمان لازم است تا روکش مصنوعی دندان یا روکش ایمپلنت آماده شود و روی اباتمنت قرار بگیرد. این تاج مصنوعی بسته به تشخیص متخصص ایمپلنت و تقاضای بیمار می تواند از نوع ثابت یا متحرک باشد. روکش ایمپلنت رنگی مشابه دندان های طبیعی دارند که به راحتی در محل خود قرار گرفته و با استفاده از سمان کاری روی اباتمنت به طور ثابت پیچ شده و متصل می شوند.

ایمپلنت اندوستال

نکات مهم در خصوص کاشت ایمپلنت های اندوستال

نکته حائز اهمیت در خصوص کاشت ایمپلنت‌ های دندانی اندوستال مراجعه به یک متخصص ایمپلنت با تجربه و حاذق است که بیمار بتواند با خیال راحت به تشخیص او تکیه کرده و تحت درمان با ایمپلنت های اندوستال قرار بگیرد. شرایط لازم برای قرار گرفتن تحت درمان ایمپلنت های اندوستال در بخش های پیشین معرفی شد. بیماران باید در جریان باشند که روند کاشت ایمپلنت ‌های اندوستال فرایندی پرهزینه و نیازمند زمان زیاد است که بیمار باید برای آن برنامه ریزی کرده و آمادگی لازم داشته باشد که چندین هفته یا چندین ماه را تحمل کند تا بهبودی کامل صورت گرفته و استخوان جدید در فک بیمار تشکیل شود.

ایمپلنت اندوستال

عوارض قرار گرفتن تحت عمل کاشت ایمپلنت های دندانی اندوستال

خونریزی، احساس درد و ناراحتی و کبودی و تورم پوست صورت و لثه از جمله شایع ترین عوارض عمل جراحی کاشت ایمپلنت دندانی اندوستال است که به مرور و با گذشت زمان بهبود پیدا می‌ کند. همچنین متخصص ایمپلنت بنا به تشخیص می تواند آنتی بیوتیک برای پیشگیری از بروز عفونت و داروی مسکن برای کاهش درد بیمار تجویز نماید.

ایمپلنت اندوستال

مراقبت های لازم پس از قرار گرفتن تحت عمل کاشت ایمپلنت ‌های دندانی اندوستال

مهم ترین مراقبت های لازم پس از هر روش درمانی مرتبط با سلامت دهان و دندان، رعایت نکات بهداشتی مانند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به صورت مرتب و حداقل دو بار در روز است. بیماران می توانند برای از بین بردن باکتری ها و افزایش سلامت دهان و دندان خود از خمیردندان های حاوی سیلیس استفاده کنند.

همچنین در بیشتر مواقع متخصصین ایمپلنت توصیه می کنند که در دوران نقاهت و بهبودی زخم ها و جراحات ایجاد شده، بیمار غذاهای سفت که نیاز به جویدن داشته باشد مصرف نکند تا احتمال خونریزی کاهش یابد. همچنین استعمال دخانیات در این مدت باید ترک شده و آنتی بیوتیک به منظور پیشگیری از بروز عفونت به صورت مرتب و سر ساعت مصرف شود.

سخن نهایی

ایمپلنت های دندانی یکی از پرکاربردترین روش های جایگزینی دندان های از دست رفته نسبت به استفاده از دندان های مصنوعی و بریج محسوب می شوند، روند درمانی طولانی مدت دارند و نیازمند یک عمل جراحی هستند. بیمارانی که قصد دارند از روش کاشت ایمپلنت های دندانی به خصوص ایمپلنت های دندانی اندوستال برای پر کردن جای خالی دندان های از دست رفته خود استفاده کنند، باید از سلامت دهان و دندان و لثه های کافی برخوردار بوده و تراکم استخوان فک بالا داشته باشند و همچنین آستانه صبر و تحمل بالایی داشته باشند که در این مدت بتوانند جراحات و احساس درد و ناراحتی را تحمل نمایند تا در نهایت نتیجه دلخواه خود را مشاهده کنند. مراجعه به یک متخصص با تجربه در زمینه کاشت ایمپلنت که تجربه کافی و دانش، آگاهی و مهارت زیادی داشته باشد در کیفیت نتیجه نهایی بسیار تاثیرگذار است.