عفونت ایمپلنت دندان (peri-implantitis)

در اکثر موارد، کاشت ایمپلنت دندان موفقیت آمیز است. ایمپلنت دندان (dental implant) جایگزین محکمی برای دندان های از دست رفته است. البته در برخی افراد، بافت های اطراف ایمپلنت دندان پس از مدتی دچار عفونت می شوند. در این حالت، ممکن است کاشت ایمپلنت شکست بخورد و دچار مشکل شود.

چگونه می توان عفونت اطراف ایمپلنت را تشخیص داد؟ آیا در صورت عفونت، راهی برای نجات ایملپنت وجود دارد؟ در ادامه مقاله به این موارد می پردازیم.

آیا می توان ایمپلنت دندانی را که دچار عفونت شده، درمان کرد و نجات داد؟

اگر ایمپلنت دندان دچار عفونت شود، بافت های نرم اطراف آن ملتهب می شوند. به علاوه، ممکن است در اطراف ایمپلنت تحلیل استخوان نیز اتفاق بیفتد. به این وضعیت پری ایمپلنتیت (peri-implantitis) گفته می شود. پری ایمپلنتیت، التهابی مشابه بیماری لثه است که بر روی بافت نرم اطراف دندان ها و استخوان فک نزدیک به ایملپنت اثر می گذارد.

از جمله علائم عفونت ایملپنت دندان می توان به خون ریزی لثه ها در هنگام مسواک زدن، حساس و ملتهب شدن لثه ها و افزایش عمق پاکت های لثه اطراف ایمپلنت اشاره کرد. خطر جدی که در مورد عفونت ایمپلنت وجود دارد این است که این عفونت می تواند باعث از بین رفتن استخوان فک نگهدارنده ایمپلنت شود. در چنین حالتی، ایمپلنت نمی تواند در سر جای خود محکم باقی بماند و شل می شود.

اگر نگران وضعیت ایمپلنت دندانی خود هستید، برای معاینه به دندانپزشک متخصص مراجعه نمایید.

عفونت ایمپلنت دندان

تشخیص عفونت ایمپلنت دندان

به طور کلی، دو نوع عفونت ایمپلنت وجود دارد. در پری ایمپلنت موکوسیت (peri-implant mucositis)، باکتری به بافت های نرم اطراف ایمپلنت حمله می کند. موکوسیت اطراف ایمپلنت در اکثر موارد قابل درمان است. هر چه پروسه درمان زود تر آغاز شود، بهتر است. به همین دلیل، اگر در لثه اطراف ایمپلنت دندانی قرمزی، التهاب یا خون ریزی مشاهده کردید، سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید.

اگر موکوسیت اطراف ایمپلنت به موقع درمان نشود، پری ایمپلنتیت به وجود می آید. از نشانه های اصلی پری ایمپلنتیت، می توان به عفونت بافت لثه و استخوان اطراف ایمپلنت دندان اشاره کرد. اگر عفونت به استخوان گسترش پیدا کند، بافت استخوان به تدریج تجزیه می شود. به مین دلیل، ایمپلنت دیگر در جای خود ثابت نمی ماند و شل می شود. در موارد شدید، عفونت می تواند وارد جریان خون نیز بشود و مشکلات سیستمیک را به وجود بیاورد. برای درمان پری ایمپلنتیت معمولا از روش جراحی استفاده می شود.

دندانپزشک برای بررسی عفونت ایمپلنت دندان، باید عکس رادیوگرافی (X-rays) دهان شما را بررسی کند. با بررسی عکس رادیوگرافی مشخص می شود که تحلیل استخوان رخ داده است یا خیر. به علاوه، دندانپزشک ایمپلنت و بافت های اطراف را با دقت معاینه می کند تا شدت عفونت مشخص شود. تشخیص زود هنگام عفونت ایمپلنت از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری می کند.

همانند بیماری لثه، یکی از مشکلاتی که عفونت ایمپلنت دارد این است که درد خاصی را ایجاد نمی کند. به همین خاطر، فرد متوجه عفونت نمی شود و پری ایمپلنتیت گسترش پیدا می کند.

جایگذاری چندین ایمپلنت نزدیک به هم، موقعیت نامناسب ایمپلنت در استخوان، شکستگی ایمپلنت، عدم رعایت بهداشت دهان، وضعیت بد استخوان فک و مشکلات سیستمیک مانند دیابت می توانند باعث ایجاد عفونت در اطراف ایمپلنت شوند. تحقیقات نشان داده اند که باکتری های بی هوازی عامل اصلی ایجاد پری ایمپلنتیت هستند.

عفونت ایمپلنت دندان

درمان عفونت ایمپلنت دندان

پس از تشخیص عفونت ایمپلنت دندان، دندانپزشک روش درمانی مناسب را بسته به میزان تحلیل استخوان و وضعیت ایمپلنت، انتخاب می کند. سپس، سطح ایمپلنتی که دچار عفونت شده است، باید به خوبی تمیز شود. اگر تحلیل استخوان رخ داده باشد، باید پیوند استخوان صورت گیرد. برای تمیز کردن ایمپلنت می توان از روش جراحی استفاده کرد. اگر تحلیل استخوان بسیار شدید باشد، ایمپلنت باید به طور کامل برداشته شود. درمان عفونت ایمپلنت بسیار حساس است و به نوع ایمپلنت مورد استفاده، موقعیت ایمپلنت و شدت تحلیل استخوان بستگی دارد. در عفونت های خفیف، ممکن است استفاده از آنتی بیوتیک کافی باشد؛ اما در موارد شدید معمولا از روش جراحی استفاده می شود.

بهترین روش برای مبارزه با عفونت ایمپلنت دندان، جلوگیری از ایجاد آن است. به همین دلیل، باید بهداشت دهان و دندان را به خوبی حفظ کنید. پس از کاشت ایمپلنت، از دستورالعمل های دندانپزشک پیروی کنید. باید هر روز، حداقل دو بار مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. همچنین، با ترک سیگار و کنترل بیماری های سیستمیک مانند دیابت می توانید از ایجاد عفونت ایمپلنت جلوگیری کنید.

اگر با وجود انجام همه این موارد، باز هم به عفونت ایمپلنت دچار شدید، سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر عفونت خفیف باشد، ایجاد تغییر در روتین بهداشت دهان و استفاده از آنتی بیوتیک ها کافی است. اما اگر استخوان اطراف ایمپلنت آسیب دیده باشد، باید پروسه درمانی جدی تری را انجام دهید. ممکن است در طول پروسه درمانی نیاز باشد که ایمپلنت را به طور کامل بردارید. پس از بهبودی عفونت، می توانید مجددا ایملپنت را جایگذاری کنید.

اگر قصد کاشت ایمپلنت را دارید، نیازی به نگرانی نیست. در اکثر موارد، کاشت ایمپلنت کاملا موفقیت آمیز است.

عفونت ایمپلنت دندان

آیا می توان ایمپلنت دندانی را که دچار عفونت شده، نجات داد؟

اگر عفونت و تحلیل استخوان در مراحل ابتدایی خود باشند، پلاک باکتریایی راحت تر از بین می رود و می توان با تجویز آنتی بیوتیک و اصلاحاتی در ساختار ایمپلنت، مشکل را برطرف کرد. هر عفونت زود تر تشخیص داده شود، درمان آسان تر خواهد بود و ممکن است نیازی به انجام جراحی نباشد. اگر تحلیل استخوان متوسط یا شدید باشد، بافت های اطراف ایمپلنت طی پروسه جراحی تمیز می شوند.

برای جبران تحلیل استخوان، از پیوند کمک گرفته می شود. اگر ایمپلنت در اثر عفونت، شل شده باشد، ممکن است نشود آن را نجات داد. در این حالت، ایمپلنت برداشته می شود و پیوند استخوان صورت می گیرد. پس از بهبودی، ممکن است بتوان دوباره ایمپلنت دندان را جایگذاری کرد. اما ابتدا عفونت باید به طور کامل از بین برود و استخوان بازسازی شود.

کلام آخر

اگر از ایمپلنت دندان استفاده می کنید، باید به بهداشت دهان و دندان خود توجه ویژه تری داشته باشید. به علاوه، باید به طور منظم برای انجام چکاپ به دندانپزشک مراجعه نمایید. دندانپزشک با معاینه دقیق دندان ها، می تواند خیلی سریع به وجود عفونت یا التهاب اطراف ایمپلنت پی ببرد و درمان را آغاز کند.